Pagina's

11 juli 2017 - Waterton Lakes - Crypt Lake hike - Many Glacier


Als we om 7:00 buiten kijken, zien we hoofdzakelijk blauwe lucht. Dat wordt dus ideaal weer om naar Crypt Lake te hiken.
We hebben eergisteren al tickets gekocht voor de overzetboot van 8:30u en nadat we ons ontbijt en lunch klaargemaakt hebben, checken we uit en rijden we naar de aanlegsteiger.
De boot zit goed vol met hikers die naar Crypt Lake gaan. Een andere trail is er immers niet aan de overkant.



We laten Waterton Park en Prince of Wales Hotel achter ons.



Na 10 minuten bereiken we de andere oever van Waterton Lake en worden we afgezet. Het is precies een scène uit één of ander reality programma waarbij men moet zien te overleven op een eiland zonder hulp van buitenaf. Hier is er immers geen enkele voorziening en hangen we af van onszelf én van de boot die ons om 16u terug komt ophalen.


Om 8:50 beginnen we aan de hike en die zal voornamelijk in stijgende lijn gaan tot bij Crypt Lake.
We lopen door bossen en zien soms een waterval.







Ook hier weer het bijzonder mooie bear grass.


Deze wandeling kan in 3 stukken onderverdeeld worden: eerst een stuk vrij steil door de bossen, dan een relatief vlak stuk in min of meer open meadows en dan een bij-zon-der steil stuk boven de boomgrens. En dat laatste stuk begint zodra we de Crypt Falls zien. Aan de bovenkant van deze waterval ligt Crypt Lake en dat is ons doel voor vandaag. Het is hier echt bijzonder mooi.



Op zeker ogenblik wordt het behoorlijk technisch met eerst een doorgang door een natuurlijke tunnel, die we op sommige stukken bijna kruipend moeten zien door te komen.








Daarna een technisch stuk met kettingen en de diepte pal naast ons. Hier wordt concentratieverlies ongenadig afgestraft…





Na nog een pittig stuk met enkele switchbacks komen we 11:40 aan bij Crypt Lake. We hebben 8,50 km gestapt en 835 hoogtemeters overwonnen.






De sneeuw is in die mate verdwenen dat we rondom het meer kunnen en dat gaan we dan ook doen. Het is wel hier en daar opletten geblazen dat we voldoende ver op de sneeuw lopen, want de zijkanten zien we soms in het water vallen.




Het is bijzonder mooi weer en we nestelen ons op een groot rotsblok pal aan het water. En al is het water ijskoud, wat kan dit zalig zijn voor de voeten. We nemen hier ook onze lunch.



Hoog op de rotsen zien we een aantal berggeiten.



Net als we van plan zijn om nog wat te blijven zitten, zien we in de verte een onweer opkomen. Het gedonder komt bijzonder snel dichterbij en voor we goed en wel onze schoenen en vest kunnen aandoen begint het al licht te regenen. Onvoorstelbaar hoe snel het weer in de bergen kan veranderen. We willen erg graag het volledige meer rondstappen en willen ook graag zo snel mogelijk de laatste stukken sneeuw voorbij zijn vooraleer het echt fel mocht beginnen regenen.


Wel nog tijd voor wat foto’s.



En net zo snel het onweer gekomen is, is het weer weg en is er opnieuw een stralende zon.


We hebben nog wat tijd vooraleer we opnieuw naar beneden moeten voor de boot en blijven hier nog wat genieten van het mooi uitzicht over Crypt Lake.



Om 13:50u beginnen we de terugtocht en ook  die is weer bijzonder fotogeniek.







We gaan niet rechtstreeks naar beneden, maar maken nog een ommetje langs Hell Roaring Canyon.




In alle documentatie wordt aangeraden om dit op de terugweg te doen en nu begrijpen we ook heel goed waarom. Het gaat hier ontzettend hard naar beneden en dat is bijzonder belastend voor de benen. Best dit nooit in omgekeerde richting doen.

Het eindpunt komt in zicht...


Als we net aan het dok zijn, steekt er opnieuw een bijzonder stevig onweer op. Iedereen kan nog wat schuilen onder de bomen want bliksemen doet het niet echt, enkel ontzettend hard donderen en lichtjes regenen.


Als de boot aanmeert, valt de regen met bakken uit de lucht en iedereen wil graag zo snel mogelijk binnen op de boot.
Maar diegene met een ticket voor 16u (zoals wij) hebben voorrang en de anderen met een ticket voor 17:30 mogen enkel mee als er nu al voldoende plaats is. En die is er jammer genoeg niet voor 5 personen. Die worden terug in de ‘jungle’ gestuurd voor anderhalf uur, in de gietende regen want hier is echt niets om te schuilen…

We hebben in totaal 19.6 km gestapt en 946 meter gestegen en uiteraard ook gedaald.

Na een korte overtocht leggen we aan in Waterton Park waar ik nog snel eens bel (alhoewel in België al na middernacht) naar mijn liefste om te melden dat we ook deze hike tot een goed einde gebracht hebben. Dan kan ze ook rustig aan haar schoonheidsslaapje beginnen.

We gaan bij Wafelton een “echte Belgische wafel” met warme chocolademelk eten/drinken en de wafel smaakt inderdaad vrij goed “Belgisch”. Waarom de warme chocolademelk? Wel, na het onweer was er hier een echte temperature drop en is het nu nog amper 13°C…

Van hieruit vertrekken we direct naar Many Glacier en daarvoor moeten we opnieuw naar de USA. Dat waren we vandaag overigens ook al eens, want de overkant van Crypt Lake ligt in de USA, maar daar was er uiteraard geen pascontrole…
Ook bij de echte grensovergang gaat alles vlot en we kunnen na enkele vragen doorrijden.

Aangekomen in de Swiftcurrent Inn gaan we eerst eten en daarna lekker douchen.

Morgen alweer een pittige dag, want dan doen we de Highline Trail. Daarvoor hebben we de shuttle van 7:30u gereserveerd en die brengt ons in 2 etappes helemaal naar de Logan Pass, zowat anderhalf uur van hier verwijderd. Dan is het aan ons om te voet terug te komen via de Swiftcurrent Pass. Deze deden we al eens in 2014 en het is een schitterende hike.


Het weer: zon en wolken, bij 13 tot 21°, paar keer onweer.

Overnachting in Swifcurrent Motor Inn, Many Glacier
Aantal gereden km: 83




1 opmerking:

  1. Vorig jaar hebben we moeten liften om tot logan pass te komen...shuttle bus reed zo laat op het seizoen niet meer....maar het Aziatisch koppel uit Chicago die normaal maar reed tot st Mary was zo vriendelijk ons helemaal tot aan de logan pass te voeren...

    BeantwoordenVerwijderen