Zowel in 2010 als in 2011 (jammer genoeg in het pre-blog tijdperk) deden we al eens een reis met heel wat van de bestemmingen die we nu ook deden, zoals Vancouver Island, Mount Rainier en de Canadese Rockies.
Daar waar we ons destijds, zoals de meeste toeristen, beperkten tot het bekijken van de highlights, willen we de laatste jaren veel meer de natuur intrekken en dat doen we bij voorkeur door onze wandelschoenen aan te trekken. Dit jaar stapten we bvb 75 kilometer op 3 dagen tijd. Maar niet zozeer die afstand maakte het lastig, doch wel de honderden hoogtemeters die we tijdens deze 3 hikes overbrugden. Eigenlijk zouden daar nog een pak kilometers én hoogtemeters bijgekomen zijn mocht de hike naar de Ptarmigan Tunnel niet afgesloten geweest zijn wegens "bear activity".
Het lag van bij het begin van de planning al vast dat we ook weer naar Many Glacier (Glacier NP) zouden trekken, hét absolute wandelparadijs voor ons en ook nu weer werden we daar niet teleurgesteld. Deze drie dagen waren dan ook, zonder concurrentie, het hoogtepunt van deze reis.
We kunnen het volgende besluiten:
- Alle vluchten met KLM/Delta verliepen perfect en we vertrokken telkens netjes op tijd om ook op tijd, of zelfs vroeger, aan te komen.
- Voor het eerst sinds we gebruik maken van huurauto's hadden we maar keuze uit...1 auto. Maar de Dodge die er stond en die we dus ook meegenomen hebben, stelde ons nergens teleur. Voldoende power, goede airco (was soms wel nodig) en comfortabel om mee te rijden. Zoals bijna altijd huurden we bij Alamo waar we steeds gebruik maken van het skip-the-counter systeem. Direct uit de shuttlebus naar de garage, auto kiezen en de baan op. Sneller en makkelijker kan niet.
- Alle hotels voldeden aan de verwachtingen en dankzij de fout van Booking.com waarbij ons hotel, buiten ons weten, geannuleerd werd, kwamen we in een veel beter Bed & Breakfast terecht van twee heel sympathieke Duitse eigenaars.
- Het weer was gewoon fantastisch. Behalve de 2 dagen in Waterton Lakes NP hebben we zo goed als geen enkel wolkje gezien en was het overal een staalblauwe hemel. Bovendien hebben we ook nergens last gehad van te warm weer, mede doordat we bij de hikes meestal hoog in de bergen vertoefden.
- Gelukkig zijn we aan erger kunnen ontsnappen toen de wegen rond Williams Lake dicht gingen omwille van de vele bosbranden. We hebben de enige kans genomen om daar weg te rijden, toen 's morgens vroeg enkel de Northbound Lane richting Prince George geopend werd. De 350 extra kilometers hadden we daar ruimschoots voor over vermits we daardoor opnieuw via de Icefields Parkway reden, steevast in de top 3 bij lijstjes over de mooiste bergwegen ter wereld. Kort na ons vertrek werd Williams Lake trouwens ontruimd. De meer dan 10.000 inwoners werden geëvacueerd naar veiliger gebieden. Deze evacuatie zou duren tot 27 juli.
- We hebben heel veel wild life gezien tijdens deze reis met walvissen, zeeleeuwen, dolfijnen, bald eagles, beren, reeën, bizons, berggeiten, marmotten,....
- Absolute hike hoogtepunt was de Highline Trail in combinatie met de klim naar de Swiftcurrent Lookout en de afdaling via de Swiftcurrent Switchbacks naar de Swiftcurrent Motor Inn, niet toevallig in Glacier NP. Wát een hike door wát voor een landschap! Bijna 30 km stappen, meer dan 1.000m stijgen en nog veel meer dalen, maar het was elke zweetdruppel waard...al is dat nu makkelijker tikken op het toetsenbord dan het effectieve stappen was...
- Bijzonderste ontmoeting: ongetwijfeld met Buck, de man die helemaal alleen, van eind juni tot half september, in de cabin woont boven de Swiftcurrent Lookout en op die manier zijn steentje bijdraagt tot het voorkomen van bosbranden in Glacier NP.
- Heel leuke ervaringen: de Historic Mail Flight + de Whale Watch Tour op Vancouver Island en uiteraard de ferry-overtocht van Port Hardy naar Bella Coola, waarbij vooral de negen uur op de "mighty" Nimpkish onvergetelijk waren, mede door de sympathieke crew én medereizigers.
Het heeft opnieuw heel wat energie en slaapuren gekost om dergelijke blog bij te houden, maar meer dan 9.000 kliks op amper 4 weken tijd wil toch zeggen dat jullie er iets aan hebben en dit stimuleert ons telkens weer om onze reiservaringen te delen en zo anderen inspiratie te laten opdoen.
We wensen dan ook iedereen te bedanken voor de vele reacties via diverse kanalen en hopen dat jullie nog verder iets aan onze blogs zullen hebben.
Zoals altijd sluiten we het "reisseizoen" ook dit jaar af met een weekje Oostenrijk (begin september). Daarvan houden we geen blog bij, maar we zullen wel foto's posten via de FB-pagina van Kalaman Photography.
Wat de volgende reis dan zal worden, weten we nog helemaal niet. Maar eerst nog de blog updaten van IJsland februari 2017 én de blog van onze fantastische groepsreis Zuidwesten VS april 2017.
Tot lezens,
Rudi en Tomas
Geen opmerkingen:
Een reactie posten