Pagina's

16 juli 2017 - Colfax - Cle Elum

Vandaag de laatste volledige dag van deze trip en er staat niet veel op het programma. We planden enkel een bezoek aan Palouse Falls State Park, niettegenstaande we heel goed weten dat we daar op het slechts mogelijke uur (rond de middag) zullen aankomen om mooie foto's te maken. Bovendien is het opnieuw een wolkeloze lucht zonder zelfs het kleinste fotografiewolkje om enig contrast te geven.

Maar eerst rijden we, op 500 meter van het hotel, nog eens langs de bijna 20 meter grote houtsculptuur, de Codger Pole, gemaakt met een kettingzaag ter gelegenheid van een school football match, die 50 jaar na de eerste match hergespeeld werd in 1938. Colfax verloor in 1938 tegen St-John maar won de rematch in 1988, met allemaal dezelfde deelnemers. De gezichten van alle spelers worden in het kunstwerk weergegeven.




































Er wordt beweerd dat dit zowel het grootste kunstwerk is dat ooit met een kettingzaag gemaakt werd, alsook het grootste football kunstwerk.

We rijden nog een aantal kilometer door de Palouse Region en alhoewel niet te vergelijken met gisteravond, blijft dat toch wel een fotogenieke plek, mede door de zo typisch rode graanschuren, de "red barns".




Rond de middag komen we dan bij Palouse Falls State Park. Het is wel een mooie waterval (60 meter hoog), vooral omdat hij in een soort kom van basalt naar beneden komt. Maar op dit uur van de dag komt hij helemaal niet tot zijn recht. Of is het ook te wijten aan het feit dat we al zoveel ander natuurschoon gezien hebben tijdens deze trip? We besluiten dan ook om hier slechts enkele foto's te maken en dan weer te vertrekken.




Men kan ook helemaal naar beneden lopen, we zien daar ook mensen in het water spelen, maar daar hebben we na alle hoogtemeters van de laatste weken even geen zin meer in.

Als we terug op de hoofdweg komen, geeft de gps aan dat we...over 221 km nog eens moeten indraaien...de oprit van het hotel. Dus 221 km gewoon rechtdoor en dat valt in de VS soms nogal eens letterlijk te nemen...1 bocht in bijna 50 km.



We rijden door gigantische landerijen waarvan we vermoeden dat dit hier zowat de graanschuur van de VS moet zijn.



Net zoals in grote delen van Canada en de VS is het ook hier ontzettend droog. Grassen langs de kant van de weg zijn allemaal geel en we zien nauwelijks iets groen.
Hier en daar ontstaan er ook kleine zandhozen.


We stoppen nog eens onderweg voor de lunch en rijden dan gewoon door naar het hotel, waar we al om 15:30 uur aankomen, een totaal abnormaal uur voor ons, maar wel min of meer gepland omdat we nog de valiezen moeten klaarmaken voor de terugvlucht van morgenavond vanuit Seattle.

Inmiddels zijn we al vlot ingecheckt bij Delta/KLM en gingen we avondeten bij het plaatselijke Beau's.

Morgen dus uiteraard geen blogupdate van de laatste dag van deze schitterende reis, maar die volgt uiteraard wel, net als de andere updates en foto's/video's, zodra we terug thuis zijn.


Het weer: opnieuw geen enkel wolkje aan de lucht bij een aangename 25°C

Overnachting in Best Western Plus Snowcap Lodge
Aantal gereden km: 377

1 opmerking:

  1. Ik heb je gouden raad eens opgevolgd. Zal dat in't vervolg misschien wel meer doen.
    Aan alle mooie liedjes komt helaas ook een einde....
    Maar ik kijk er al naar uit wanneer er een vervolg aan gebreid wordt.... (wij zijn immers vertrouwd met die branche)

    BeantwoordenVerwijderen