Pagina's

15 juli 2017 - Kalispell - Colfax



Vandaag zijn we helemaal niet gehaast en er is dan ook ruimschoots de tijd om nog eens de zoetgevooisde stem van mijn liefste te horen. De vorige dagen was daar omwille van zo goed als onbestaande wifi geen mogelijkheid toe. Bovendien "winnen" we vandaag een uur omdat we de klok bij het binnenrijden van Idaho een uur kunnen terugdraaien.

We vertrekken rond 9:30u richting Colfax, nadat we eerst nog boodschappen gaan doen zijn in de Walmart.
We kunnen via 2 routes naar Colfax, via de snelle en via de trage. We nemen de trage, maar ook veruit de mooiste, via de Scenic Byway 97 die de volledige oostelijke oever volgt van Lake Coeur d'Alène.
Het is een behoorlijke kronkelweg, maar de uitzichten zijn wel heel mooi. Alleen zijn ze 1 zaak vergeten: pullouts aanleggen om eens te stoppen... In plaats daarvan werden tussen de weg en het water soms schitterende villa's gebouwd.

We stoppen onderweg eigenlijk slechts 2 keer vandaag, de eerste keer om te eten langs de 4th of July Pass (en dat moeten we zowaar, omwille van een regenbui, in de auto doen...) en een tweede keer helemaal onderaan Chatcolet Lake, waar we nog een snack eten.


Van hieruit rijden we rechtstreeks naar de Palouse Region, ons (foto)doel voor vanavond. We hebben enkele dirt roads uitgestippeld waarlangs de mooie kleuren van de velden zouden moeten te zien zijn. En niettegenstaande het nog vroeg is (de mooiste kleuren verwachten we pas later op de avond te zien), kunnen we toch al enkele plaatjes schieten.
















We zien ook al de Steptoe Butte liggen, plek van waar we deze avond hopelijk mooie foto's gaan kunnen maken van de wijde omgeving.



Ons enig bezoek voor vandaag was dus gepland tegen zonsondergang, namelijk het Steptoe Butte State Park, eigenlijk niet veel meer dan een heuvel van 1.100 meter hoogte. Maar vanaf hier heeft men wel een fantastisch mooi uitzicht op de gekleurde heuvels van de Palouse Region.  Vanaf de top kan men bij helder weer zo'n 350 km ver zien.
We gaan dan ook ons avondeten halen naar de Subway en rijden direct naar het State Park, waar we aan de ingang 10 dollar moeten betalen (vermits het een State Park is, geldt hier onze Nationale Parkenpas niet).
En kunnen we ons een betere plek dromen om ons, toch wel lekker, broodje op te eten?


Naarmate de zon lager komt te staan, weten we niet waar eerst gekeken. 360 graden kunnen we hier rondkijken en overal is het even mooi.  We hadden helemaal niet verwacht dat het hier zo ontzettend mooi zou zijn. Het is hier ook bijzonder aangenaam toeven met die zalige temperatuur en een licht briesje. En meer dan een tiental fotografen zijn er niet. We maken tientallen foto's en het wordt bijzonder moeilijk om te wissen, want het was echt om duimen en vingers van af te likken. 



















We lopen enkele keren rond de Steptoe Butte want telkens zien we weer andere uitzichten naarmate de zon lager komt te staan.






















En we worden ook nog eens verwend met een bijzonder mooie zonsondergang.




We blijven nog lang napraten, als de zon al lang ondergegaan is, met een plaatselijke farmer die gewoon met zijn motor naar hier komt gereden om de zonsondergang te fotograferen en die door te sturen naar zijn vrouw die in Seattle is.
Als die vertrokken is, blijven nog slechts wij 2 en nog 2 andere mannen over. Eén van hen blijkt een Nederlander te zijn die al meer dan 30 jaar in Washington DC woont en nu hier is met een collega-aannemer nadat ze een congres bijgewoond hadden in Seattle. Het ging uiteraard heel veel over fotografie en reiservaringen. Het is al aardedonker als we wegrijden van de Steptoe Butte en pas om 22u komen we aan in het hotel. Maar wat een unieke plek was dit om de ondergaande zon en de zalige temperaturen mee te maken.


Het weer: zon en wolken (regen op de middag). Grote temperatuurverschillen, 19°C (4th of July Pass)-33°C (Colfax)

Overnachting in Best Western Wheatland Inn
Aantal gereden km: 570

Geen opmerkingen:

Een reactie posten