Pagina's

27 juni 2017 - Brussel - Portland - Hood River



 08:05 - 09:00 Brussel (BRU) - Amsterdam (AMS)  KL1722  Embraer 175     
09:55 - 11:25 Amsterdam (AMS) - Portland (PDX)        KL6009  A330-300 

Omdat onze vlucht naar Amsterdam al zo vroeg in de ochtend vertrekt en we niet het risico willen lopen om in de file te staan, sliepen we afgelopen nacht in het NH Brussels Airport Hotel. Dat leverde ons enkele uurtjes extra slaap op en bespaarde ons tevens een hoop zenuwen om op tijd op de luchthaven te geraken. 
We nemen de hotelshuttle van 6u en zijn een tiental minuten later al op de luchthaven. Het is er eigenlijk niet echt druk en alles verloopt bijzonder vlot tot aan de gate. We hebben nog de tijd voor een koffie en om precies 08:15 vertrekken we richting Amsterdam.
Daar komen we zo'n 25 minuten later aan, maar we moeten nog heel ver stappen naar onze gate voor Portland. 
Tussendoor moeten we uiteraard door de paspoortcontrole en daar is het een echte chaos. Ik durf nooit meer zeggen dat het in Zaventem amateurs zijn nadat we dit gezien hebben op Schiphol.
Er staan honderden mensen aan te schuiven voor de paspoortcontrole die gedaan wordt door...6 mensen. Het toppunt is dan nog dat er 12 (!) paspoortscanners niet gebruikt worden wegens...defect. De vrouw die ons paspoort controleerde wist ons te zeggen dat ze niet enkel daar niet werken, maar zelfs op geen enkele plaats op Schiphol! Man, man, man en dit bij het begin van de zomervakantie.
Gelukkig mochten diegenen met een dringende vlucht een andere rij in, maar ook daar hebben we toch zeker 20 minuten staan aanschuiven.


Eens bij de gate gaat alles vlot en na het beantwoorden van de klassieke vragen (nee, we zijn niet van plan om een terroristische aanslag te plegen en nee we hebben geen vuurwapens in onze koffers...) stappen we op het vliegtuig. Voordat we vertrokken hebben we nog eens informatie opgezocht over het vliegtuig en dat blijkt slechts 1 jaar oud te zijn. Het ziet er in elk geval nog nagelnieuw uit.

Het is een bijzonder rustige vlucht en de 9 uur en 50 minuten zijn eigenlijk al bij al nogal vlug voorbij. Het helpt uiteraard door naar 2 films te kijken op de iPad en eens een uurtje de ogen te sluiten. Het eten op deze Deltavlucht was overigens van een bijzonder aanvaardbare kwaliteit, met voldoende keuze en in totaal 3 maaltijden en 1 keer crackers.

Onderweg heel wat mooie uitzichten.

Boven Groenland






Boven het noordwesten van Canada.





Mount Baker bij het naderen van Seattle.


In Portland aangekomen kunnen we als 'returning ESTA-passenger' onze gegevens gaan invoeren in de kiosken. Dat gaat heel wat sneller dan in lange rijen staan aanschuiven bij de Immigration Officers. Maar...in Portland slaagt men er in om deze procedure veel en veel langer te laten duren dan op alle andere luchthavens waar we dit reeds toegepast hebben. Hier moeten we (en iedereen) immers alsnog bij een Immigration Officer langsgaan om enkele vragen te beantwoorden. Dat is de normale procedure, maar wat niet normaal is, dat is dat zowat 80% van de passagiers ook nog eens hun vingerafdrukken én een irisscan moeten laten nemen. Bovendien zijn er slechts 4 beambten van dienst, waarvan er 2 klokslag 12u de computer afzetten en gaan lunchen. Du jamais vu!
We hebben hier in totaal meer dan een uur staan aanschuiven en dit voor slechts 1 binnenkomend vliegtuig. Gelukkig zijn we niet gehaast en moeten we geen connectievlucht meer halen.

We gaan met de bus naar Alamo waar we een Dodge Crossroad AWD met 10.000 km op de teller kiezen uit een rij van... 1 (één) SUV. Gelukkig bevalt de auto ons en kunnen we heel snel wegrijden. Hier pasten we opnieuw 'skip the counter' toe waardoor we direct naar de parking konden en niet eerst langs het bureel moeten.


Eens op weg stoppen we bij een McDonalds waar we een milkshake kopen. Daarna naar de Safeway voor onze voorraad water en dan gaat het richting Lost Lake. We rijden hier niet via de gewone weg naartoe, maar wel via de Forest Road 18 omdat we op die manier voortdurend een heel mooi uitzicht hebben op Mount Hood, met zijn 3.429 meter is het de hoogste piek van de staat Oregon. Mount Hood wordt beschouwd als een potentieel actieve vulkaan, alhoewel de laatste uitbarsting in 1782 was.
Op de zuidflank van de vulkaan staat de Timberline Lodge, een hotel uit 1935, waar in 1980 The Shining van Stanley Kubrick is opgenomen.



Maar...Forest Road is ook een gedeelte dirt road...Deze morgen nog in Brussel en nu al onze eerste dirt road. Het verlof kan al niet meer stuk.



We komen aan bij Lost Lake waar we ineens doorrijden naar het punt vanwaar men het beste uitzicht heeft op Mount Hood.


Hier zien we ook een ziekenwagen iemand ophalen die onwel geworden is. En als we even later al een gans stuk van Lost Lake weggereden zijn, wordt het verkeer ineens in beide richtingen opgehouden om een helicopter te laten landen. Het blijkt dat de persoon die daarnet bij Lost Lake opgehaald werd, dringend met de helicopter naar het ziekenhuis moet.



Als we Hood River naderen, krijgen we ook al een heel mooi uitzicht op Mount Rainier, deze andere vulkaan hier in de buurt en waar we morgen en de volgende dagen zullen verblijven.

Mount Rainier door de fruitbomen van Apple Valley.


Nu 20u30 in Hood River, 24 uur later dus dan toen we deze morgen onze wekker hoorden. Hoogtijd dus om tussen de lakens te gaan.


Het weer: zonnig bij 22°C

Overnachting in Comfort Inn Suites Hood River
Aantal gereden km: 151

3 opmerkingen:

  1. Erg mooi!
    Tja Schiphol, ze gaan er niet op vooruit.....

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ze hebben voor the shining alleen de buitenkant van het hotel gebruikt. De film is elders opgenomen :-). Oh er staat trouwens geen doolhof buiten. Super Mooi uitzicht. Toen wij er waren was het bewolkt en mistig en we hebben mount Hood alleen vanaf pitlock mansion Portland gezien. Veel plezier !!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ha, Schiphol! Brengt herinneringen naar boven, en helaas geen leuke. Erg dat het daar maar niet verbetert. Gelukkig zijn jullie intussen toch goed aangekomen. Heel veel plezier tijdens deze ongetwijfeld prachtige reis! Fijn dat jullie weer een blog bijhouden zodat we kunnen mee genieten.

    BeantwoordenVerwijderen